Page 232 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!

232 53 / 12 / YUSUF SURESİ

söyleyenlerdendir” dedi.
52. (Ardından Züleyha,) “Bu, onun (Yusuf’un) yokluğunda, ona ihanet
etmediğimi ve Allah’ın, ihanet edenlerin hilesini, başarıya
ulaştırmayacağını, herkesin bilmesi içindir” dedi.
53. “Ben irademi temize çıkarmam; çünkü, Rabbimin merhamet ettiği hariç,
irade, aşırı derecede kötülüğü emreder. Şüphesiz Rabbim, çok
bağışlayandır, çok merhamet edendir” dedi.
54. Kral, “Onu bana getirin, onu özel olarak, yanıma alayım”, dedi. Onunla
konuşunca dedi ki: “Şüphesiz bugün, sen, yanımızda yüksek makam
sahibi ve güvenilir bir kişisin.”
55. Yusuf, “Beni, ülkenin, hazinelerine bakmakla görevlendir. Çünkü ben; iyi,
koruyucu ve bilgili bir kişiyim” dedi.
56. Böylece Yusuf’a, dilediği yerde oturmak üzere, ülkede imkan ve iktidar
verdik. Biz rahmetimizi istediğimize veririz; iyi ve yararlı işleri, en güzel
şekilde yapanların mükafatını, zayi etmeyiz.
57. Elbette ki, ahiret mükafatı, inananlar ve Allah’a karşı gelmekten
sakınanlar için, daha iyidir.
58. (Derken) Yusuf’un, (üvey) kardeşleri çıkageldiler ve yanına girdiler.
Yusuf onları tanıdı; onlar ise, Yusuf’u tanımıyorlardı.
59. Yusuf, onların yüklerini hazırlatınca, dedi ki: “Sizin, baba bir kardeşinizi
de, bana getirin. Görmüyor musunuz, ölçeği tam dolduruyorum ve ben,
misafir ağırlayanların en iyisiyim.”
60. “Eğer onu, bana getirmezseniz; artık benim yanımda, size verilecek, tek
ölçek bile (tahıl) yoktur ve bir daha da, bana yaklaşmayın.”
61. Dediler ki: “Onu, babasından, istemeye çalışacağız; kuşkusuz, bunu
yapacağız.”
62. Yusuf, adamlarına dedi ki: “Onların ödedikleri tahıl bedellerini,