Page 236 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!

236 53 / 12 / YUSUF SURESİ
rahmetinden ümidini kesmez.”
88. Bunun üzerine (Mısır’a dönüp), Yusuf’un yanına girdiklerinde, “Ey
güçlü vezir! Bize ve ailemize, darlık ve sıkıntı dokundu. Değersiz bir
sermaye ile geldik. Tahılımızı tam ölç, ayrıca bize, sadaka ver. Şüphesiz
Allah, sadaka verenleri mükafatlandırır” dediler.
89. Yusuf dedi ki: “Siz, cahilliğiniz yüzünden, Yusuf ve kardeşine, neler
yaptığınızı biliyor musunuz?”
90. (Üvey) Kardeşleri, “Yoksa sen, sen Yusuf musun?” dediler. O da, “Ben
Yusuf’um, bu da kardeşim (Bünyamin). Allah, bize iyilikte bulundu.
Çünkü, kim kötülükten sakınır ve sabrederse, şüphesiz Allah; iyi ve
yararlı işleri, en güzel şekilde yapanların mükafatını, zayi etmez” dedi.
91. Dediler ki: “Allah’a yemin olsun; gerçekten Allah seni, bizden üstün kıldı.
Gerçekten biz, suç işlemiştik.”
92. Yusuf dedi ki: “Bugün size, kınama yok. Allah sizi bağışlasın. O,
merhametlilerin, en merhametlisidir.”
93. “Bu gömleğimi götürün de, babamın yüzüne koyun ki, gözleri açılsın.
Sonra bütün ailenizi, bana getirin” dedi.
94. Kervan (Mısır’dan) ayrılınca, babaları, “Bana bunak demezseniz,
şüphesiz ben, Yusuf’un kokusunu alıyorum” dedi.
95. Onlar da, “Allah’a yemin ederiz ki; sen hala, eski şaşkınlığındasın”
dediler.
96. Müjdeci gelip, gömleği Yakub’un yüzüne koyunca, gözleri açılıverdi.
Yakub, “Ben size, Allah tarafından, sizin bilemeyeceğiniz şeyleri bilirim
demedim mi?” dedi.
97. Oğulları, “Ey babamız! Bizim günahlarımız için, bağışlanma dile. Biz
gerçekten, günah işledik” dediler.
98. Yakub, “Rabbimden, sizin bağışlanmanızı dileyeceğim. Şüphesiz O, çok