Page 214 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!

214 52 / 11 / HUD SURESİ
aşağılarımızdan ibaret olduğunu görüyoruz. Sizin bize karşı, herhangi
bir üstünlüğünüzü de, görmüyoruz. Aksine sizin, yalancı kimseler
olduğunuzu sanıyoruz” dediler.
28. Nuh dedi ki: “Ey Halkım! Söyleyin bakalım; şayet ben, Rabbimden gelen
apaçık bir delil üzerinde isem ve O, kendi katından bana bir rahmet
vermiş de, siz ona karşı kör kalmışsanız; istemediğiniz halde onu, size
zorla mı, kabul ettireceğiz?”
29. “Ey halkım! Buna karşı ben, sizden, herhangi bir mal da istemiyorum.
Benim mükafatım ancak, Allah’a aittir. Ben o iman edenleri, (teklifinize
uyarak) kovacak da değilim. Çünkü onlar, Rablerine kavuşacaklardır.
Fakat, ben sizin, bilgisizce davranan bir toplum olduğunuzu
görüyorum.”
30. “Ey halkım! Eğer ben, onları kovarsam; beni Allah’tan, kim koruyabilir?
Hiç düşünmüyor musunuz?”
31. “Size ben, ‘Allah’ın hazineleri yanımdadır’, demiyorum; görünmeyen
şeyleri de bilmem. ‘Ben bir meleğim’ de demiyorum. Sizin hor
gördüğünüz kimseler için, ‘Allah, onlara, asla bir iyilik vermez’ de
diyemem. Allah, onların içlerindekini, daha iyi bilir. Böyle bir şey
söylersem, o zaman ben, gerçekten zalimlerden olurum.”
32. Dediler ki: “Ey Nuh! Bizimle tartıştın ve tartışmayı uzattın. Eğer doğru
söyleyenlerden isen; haydi, kendisiyle bizi, tehdit ettiğin azabı getir.”
33. Nuh dedi ki: “Onu size dilerse, ancak, Allah getirir ve siz, (Allah’ı) aciz
bırakamazsınız.”
34. “Ben size, öğüt vermek istesem de; eğer Allah, sizi yoldan çıkarmak
istemişse; öğüdüm size, fayda vermez. O sizin, Rabbinizdir ve O’na
döndürüleceksiniz.”
35. (Ey Muhammed!) Yoksa “Onu (Nuh kıssasını), kendisi uydurdu” mu
diyorlar? Şunu söyle: “Eğer onu uydurmuşsam; suçum, bana aittir. Ben