Page 209 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!

51 / 10 / YUNUS SURESİ 209

101. Şunu söyle: “Göklerde ve yerde neler var, bir baksanıza.” Fakat ayetler ve
uyarılar, inanmayan bir topluma, hiçbir fayda sağlamaz.
102. Onlar sadece, kendilerinden önce gelip geçenlerin, başlarına gelen (azap
dolu) günlerin, benzerini mi bekliyorlar? Şunu söyle: “Bekleyin bakalım;
ben de, sizinle birlikte, bekleyenlerdenim.”
103. Sonra resullerimizi ve iman edenleri kurtarırız. Bu şekilde mü’minleri
kurtarmamız, üzerimize bir haktır (bizim için bir borçtur).
104. Şunu söyle: “Ey insanlar, eğer benim dinimden bir kuşkunuz varsa;
bilin ki ben, Allah’ı bırakıp da, sizin taptıklarınıza tapmam. Ancak,
sizin canınızı alacak olan Allah’a, kulluk ederim. Bana, mü’minlerden
olmam emredilmiştir.”
105, 106. (Yine bana şöyle emredilmiştir) “Hakka yönelen bir kimse olarak,
yüzünü dine çevir. Sakın, Allah’a ortak koşanlardan olma. Allah’ı
bırakıp da; sana ne fayda, ne de zarar verebilecek olan şeylere (putlara),
yalvarma. Eğer böyle yaparsan, şüphesiz ki sen, zalimlerden olursun.”
107. Eğer Allah, sana, herhangi bir zarar verecek olursa; bil ki onu, O’ndan
başka giderebilecek yoktur. Eğer sana, bir iyilik dilerse; O’nun lütfunu,
engelleyebilecek de yoktur. O bunu, kullarından dilediğine eriştirir. O,
çok bağışlayıcıdır, çok merhamet edicidir.
108. Şunu söyle: “Ey insanlar, size Rabbinizden, hak (olan Kur’an) gelmiştir.
Artık kim doğru yola girerse, ancak, kendisi için girer. Kim de saparsa,
ancak, kendi aleyhine sapar. Ben, sizden, sorumlu değilim.”
109. (Ey Muhammed!) Sana vahyedilene uy ve Allah, hükmünü verinceye
kadar, sabret. O, hüküm verenlerin, en iyisidir.