Page 287 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!
P. 287

58 / 34 / SEBE’ SURESİ              287
           ilettiğini görürler.
       7.   Yine inkar edenler, şöyle dediler: “Çürüyüp ufalandıktan sonra; sizin,
           yeniden diriltileceğinizi söyleyen bir adamı, size gösterelim mi?”
       8.   “Allah’a karşı, yalan mı uydurdu; yoksa onda, delilik mi var?” Hayır, öyle
           değil!  Ahirete  inanmayanlar,  azaptadırlar  ve  derin  bir  sapıklık
           içindedirler.
       9.   Onlar, önlerindeki ve arkalarındaki göğe (kendilerini dört bir yandan
           kuşatan göğe) ve yere, bakmadılar mı? Eğer dilersek, onları yere geçirir
           veya gökten üzerlerine, parçalar düşürürüz. Bunda, Rabbine yönelen
           her kul için, bir ibret vardır.
       10,  11.  Yemin  olsun,  Davud’a,  tarafımızdan  bir  lütuf  verdik.  “Ey  dağlar!
           Kuşların  eşliğinde,  onunla  birlikte,  tesbih  edin”  dedik  ve  “(Bütün
           vücudu örtecek) Zırhlar yap; işçilikte de ölçüyü tuttur diye, demiri ona
           yumuşattık.”  (Allah(cc)  şöyle  der):  “İyi  işler  yapın.  Çünkü  ben,  sizin
           yaptıklarınızı görürüm.”
       12.  Süleyman’ın emrine de, sabah esişi ile, (akşama kadar) bir ay(lık yolu
           gitmesini sağlayan); akşam esişi ile, (sabaha kadar) bir ay(lık yolu geri
           dönmesini, sağlayacak) olan, (güçlü bir) rüzgarı verdik. Erimiş bakır
           ocağını da, ona, sel gibi akıttık. Cinlerden de, Rabbinin izniyle, onun
           (Süleyman’ın)  önünde  çalışanlar  vardı.  İçlerinden  kim,  bizim
           emrimizden çıkarsa; ona (o cine), alevli ateş azabını tattırırız.
       13.  Cinler, Süleyman  için,  dilediği  biçimde;  kaleler,  heykeller,  havuz  gibi
           çanaklar  ve  sabit  kazanlar  yapıyorlardı.  Ey  Davud  ailesi,  şükredin!
           (Allah(cc) şöyle der): Kullarım içinde, şükredenler, pek azdır.
       14.  Süleyman’ın  ölümüne  hükmettiğimiz  zaman,  onun  (Süleyman’ın)
           ölümünü onlara (yani cinlere); ancak, değneğini yemekte olan, bir kurt
           gösterdi.  Süleyman’ın  cesedi  yıkılınca,  cinler  anladılar  ki;  eğer
           görünmeyen şeyleri bilmiş olsalardı, aşağılayıcı azap içinde, kalmamış
           olacaklardı.
   282   283   284   285   286   287   288   289   290   291   292