Page 397 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!
P. 397

73 / 21 / ENBİYA SURESİ                                       397


       86.  Onları da, rahmetimizin içine soktuk. Şüphesiz onlar, iyi kimselerdendi.
                         9
       87.  Zünnun’u (yani Hz. Yunus’u)  da hatırla. Hani öfkelenerek (halkından
           ayrılıp)  gitmişti  de;  kendisini,  asla  sıkıştırmayacağımızı  sanmıştı.
           Derken karanlıklar içinde, “Senden başka, hiçbir ilah yoktur. Seni, bütün
           eksikliklerden uzak tutarım. Ben gerçekten, (iradesine) zulmedenlerden
           oldum” diye dua etti.
       88.  Biz de, duasını kabul ettik ve kendisini, kederden kurtardık. İşte biz,
           mü’minleri böyle kurtarırız.
       89.  Zekeriya’yı  da  hatırla.  Hani  o,  Rabbine,  “Rabbim!  Beni,  tek  başıma
           bırakma. Sen, varislerin en iyisisin” diye dua etmişti.
       90.  Biz de, onun duasını kabul ettik. Eşini, çocuk doğurabilecek duruma
           getirerek; ona, Yahya’yı armağan ettik. Onlar gerçekten, iyilik işlerinde
           yarışırlar; (rahmetimizi) umarak ve (azabımızdan) korkarak, bize, dua
           ederlerdi. Onlar, bize, derin saygı duyan kimselerdi.
       91.  Irzını korumuş olan kadını da, (Meryem’i de) hatırla. Ona, ruhumuzdan
           üflemiştik. Kendisini de, oğlunu da, alemlere (gücümüzü gösteren) birer
           delil yapmıştık.
       92.  (Allah(cc)  şöyle  der):  Şüphesiz  bu  (İslam),  tek  ümmet  olarak,  sizin
           ümmetinizdir  (tek  din  olarak,  sizin  dininizdir).  Ben  de,  Rabbinizim.
           Onun için, sadece, bana kulluk edin.”
       93.  (Oysa insanlar, Din) İşleri konusunda, parça parça oldular.  Hepsi de,





       9 .    Zünnun, balık sahibi demektir. Burada Hz. Yunus’u, ifade etmektedir. Yunus, peygamber olarak
         gönderildiği  halkın,  yola  gelmemesi  üzerine;  Allah  Teala’nın  henüz  bir  izni  olmadan,  halkını
         bırakarak ayrılıp gitti ve bir gemiye bindi. Geminin yürümemesi veya batma tehlikesi geçirmesi gibi
         bir nedenle, yolculardan birinin, denize atılması gerekti. Kur’a çekildi; Yunus seçildi ve denize atıldı.
         Denizde kendisini, bir balık yuttu. Bir süre balığın karnında, Allah’a dua eden Yunus’u, balık sahile
         çıkardı.
   392   393   394   395   396   397   398   399   400   401   402