Page 271 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!

56 / 37 / SAFFAT SURESİ 271

37
SAFFAT SURESİ

Mekke döneminde inmiştir. 182 ayettir. Sure adını, ilk ayette geçen “es-Saffat” kelimesinden almıştır. Saffat;
sıra sıra dizilenler, saf bağlayıp duranlar demektir. Surede başlıca, meleklerden, cinlerden, kıyamet ve ahiret
olaylarından söz edilmekte; Nuh, İbrahim, İsmail, İshak, Musa, Harun, İlyas, Lut ve Yunus peygamberin
kıssalarına yer verilmektedir.

AKTARAN: CEBRAİL(A.S)
Rahman ve Rahim olan, Allah´ın adı ile
1, 2, 3, 4. (Görevli meleklerden;) Saf bağlayıp duranlara, toplayıp sevk
edenlere ve zikir (Kur’an) okuyanlara, yemin olsun ki; sizin ilahınız,
1
gerçekten, birtek ilahtır.
5. O; göklerin, yerin ve ikisi arasındakilerin Rabbidir. Doğuların da,
2
(Batıların da,) Rabbidir.
6. Biz, en yakın göğü (canlıların yaşadığı troposferi), bir ziynetle, yıldızlarla
süsledik.
7. Onu (Troposferi), itaatten çıkan* her şeytandan koruduk.
8, 9. Onlar (Şeytanlar), yüce topluluğu (ileri gelen melekler topluluğunu)
dinleyemezler. Kovulmaları için, her taraftan, taşa tutulurlar. Onlar için,
sürekli bir azap da, vardır.
10. Ancak onlardan, söz kapan olur. Onu da, delip geçen, bir alev izler (ve
yok eder).

1 . Ayetlerde belirtilen işleri yapanların; melekler olduğu, yahut mü’minler ve özellikle alimler olduğu,
tefsir bilginlerince ifade edilmiştir.
2 . Dünyanın, güneş etrafında dönmesi nedeni ile; güneşin ufukta doğduğu noktalar, yıl boyunca
değişmektedir. Aynı durum, güneşin battığı noktalar içinde geçerlidir. (Ayrıca, “iki doğu” ve “iki batı”
ile ilgili olarak, bakınız: Rahman suresi, ayet, 17 ve dipnotu.)