Page 222 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!
P. 222

222                             52 / 11 / HUD SURESİ
       93.  “Ey Halkım! Elinizden geleni yapın. Şüphesiz ben de, (elimden geleni)
           yapacağım. Rezil edici azabın, kime geleceğini ve kimin yalancı olduğunu,
           yakında  bileceksiniz.  Gözleyin.  Şüphesiz  ben  de,  sizinle  beraber
           gözlüyorum.”
       94.  (Azap)  Emrimiz  gelince,  Şu’ayb’ı  ve  onunla  birlikte  iman  edenleri,
           katımızdan  bir  rahmetle  kurtardık.  Zulmedenleri  ise,  o  korkunç
           (uğultulu) ses yakaladı da, yurtlarında diz üstü* çökekaldılar.
       95.  Sanki  orada,  hiç  yaşamamışlardı.  Biliniz  ki;  Semud  halkı,  Allah’ın
           rahmetinden uzaklaştığı gibi, Medyen halkı da uzaklaştı.
       96, 97. Yemin olsun biz, Musa’yı, ayetlerimizle ve (asanın yılana dönüştüğü)
           apaçık  bir  mucize  ile,  Firavun’a  ve  onun  ileri  gelen  adamlarına
                                         11
           gönderdik de; onlar (yine de), Firavun’un emrine uydular.  Halbuki
           Firavun’un emri, doğru değildi.
       98.  Firavun,  kıyamet  gününde,  halkının  önüne  geçecek  ve  onları,  ateşe
           götürecektir. Varacakları yer, ne kötü bir yerdir.
       99.  Onlar, hem bu dünyada, hem de kıyamet gününde, lanete uğratıldılar.
           Onlara verilen destek, ne kötü (bir) destektir!
       100.  (Ey  Muhammed!)  Bunlar,  o  memleketlerin  haberlerinden  bazılarıdır.
           Onları  sana  anlatıyoruz.  Onlardan,  ayakta  duranlar  da  var,  yıkılıp
           gidenler de (var).
       101.  Biz onlara, zulmetmedik. Fakat onlar, kendilerine zulmettiler. Rabbinin
           azap  emri  gelince,  Allah’ı  bırakıp  da  taptıkları  ilahları,  kendilerine
           hiçbir fayda sağlamadı. İlahları onların, sadece, zararlarını artırdı.


       11.   Musa (a.s) Firavun’a gidip, Allah’ın tek ilah olduğu gerçeğini, ilan edince; Firavun ve çevresindeki
         ileri gelenler, Musa’yı yalanladı. Firavun, kendisinin de ilah olduğu fikrinde, ısrarcı oldu. Firavun
         bununla da kalmayıp, halka, kendi görüşüne uymaları için emretti. Halk da, Firavun’un sapkın
         emrine uydu; Allah’ın, Musa (a.s) aracılığı ile gönderdiği, iman emrine uymadı.
   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226   227