Page 225 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!

52 / 11 / HUD SURESİ 225
118, 119. Rabbin dileseydi insanları, (aynı inanca bağlı) tek bir ümmet
yapardı. Fakat Rabbinin, ahirette bağışlayacakları hariç; diğerleri,
ayrılığa devam edeceklerdir. Zaten onları, bunun için yarattı. Rabbinin,
“Yemin olsun ki, cehennemi; cinlerden ve insanlardan (suçlu olanlarla)
15
dolduracağım” (şeklindeki) sözü, gerçekleşecektir.
120. (Ey Muhammed!) Resullerin haberlerinden, senin kalbini güçlendirecek
(duygu ve düşüncelerini sağlamlaştıracak) her haberi, anlatıyoruz.
Bunlarda, sana, gerçeğin bilgisi (gelmiştir); müminlere de, bir öğüt ve
bir uyarı gelmiştir.
121. İman etmeyenlere, şunu söyle: “Elinizden geleni yapın, biz de
yapacağız.”
122. “Bekleyin, biz de bekleyeceğiz.”
123. Göklerin ve yerin, görünmeyen şeylerini bilmek, Allah’a mahsustur.
Bütün işler, O’na döndürülür. Öyle ise, O’na kulluk et ve O’na, tevekkül
et. Rabbin, yaptıklarınızdan, habersiz değildir.

15 . Allah, peygamberler aracılığıyla insanlara doğruyu ve yanlışı gösterdikten sonra, kendilerine verdiği
hür iradenin bir gereği olarak, onları tutacakları yolu seçmekte özgür bırakmış, mutlaka razı
olduğu yolu seçmeye zorlamamıştır. Onlara, yanlışı seçme hakkı tanımamış olsaydı; insanları, tek
ümmet yapmış olurdu. Böyle yapmayarak onları, doğru veya eğriyi seçmekte, serbest bırakmıştır.
Aksi takdirde, seçimlerinden dolayı sorumlu tutulmalarının, bir anlamı olmazdı. Bunun sonucu
olarak, bazıları iradelerinin istek ve arzularına uyup, yanlışları seçmişler ve böylece ayrılıklar ortaya
çıkmıştır. Ayrılıklar çıkmaya da, devam edecektir. Ayet-i kerimede, bu gerçek vurgulanmakta,
Allah’ın gösterdiği yolu seçenlerin, O’nun rahmetini elde etmiş olacakları belirtilmekte ve aslında,
bütün insanların özgür iradelerini kullanarak, bu rahmeti elde etsinler diye yaratıldığı, yahut kendi
seçimlerine göre hangi yolu tercih etmişlerse, o yola gitmek üzere yaratıldıkları; ancak, birçoklarının
yanlışları tercih ederek, Allah’ın rahmetinden uzak kaldığı, böyleleri için de cehennemin, kaçınılmaz
bir varış yeri olarak kararlaştırıldığı, ifade edilmektedir. Ayrıca bakınız: İnsan suresi, ayet, 3.
Tevekkül, tüm tedbirleri alıp, gerekenleri yaptıktan sonra, işin sonucunu Allah’a bırakarak, ona
güvenmektir.