Page 152 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!

152 47 / 26 / ŞU’ARA SURESİ

54. Dedi ki, “Bunlar, pek az ve önemsiz bir topluluktur.”
55. “Şüphesiz onlar, bize öfke duyuyorlar.”
56. “Ama biz, uyanık ve tedbirli, bir topluluğuz.”
57, 58. Biz de, onları (Firavun ve adamlarını); bahçelerden, pınar
başlarından, servetlerden ve iyi bir konumdan çıkardık.
59. İşte böylece, İsrailoğulları’nı da, (bütün) bunlara mirasçı yaptık.
60. Firavun ve adamları, gün doğarken, onları takibe koyuldular.
61. İki topluluk birbirini görünce, Musa’nın arkadaşları, “Eyvah yakalandık”
dediler.
62. Musa, “Hayır! Rabbim şüphesiz benimledir, bana yol gösterecektir” dedi.
63. Bunun üzerine Musa’ya, “Asan ile, denize vur” diye vahyettik. Deniz,
derhal yarıldı. Her parçası, koca bir dağ gibiydi.
64. Ötekileri de, oraya yaklaştırdık.
65. Musa’yı ve beraberindekilerin, hepsini kurtardık.
66. Sonra ötekileri, suda boğduk.
67. (2)Şüphesiz bunda, bir ibret vardır. Onların çoğu, iman edenlerden
olmamıştı.
68. (2)Şüphesiz senin Rabbin, mutlak güç sahibi olandır; çok merhametli
olandır.
69. Ey Muhammed! Onlara, İbrahim’in haberini de, oku.
70. Hani o, babasına ve halkına, “Neye tapıyorsunuz?” demişti.
71. “Putlara tapıyoruz ve onlara tapmaya devam edeceğiz” demişlerdi.
72. İbrahim dedi ki: “Onlara yalvardığınızda, sizi işitiyorlar mı?”
73. “Yahut size, faydaları veya zararları, dokunur mu?”
74. “Hayır; ama biz, babalarımızı, böyle yaparken bulduk” dediler.
75, 76. İbrahim şöyle dedi: “Sizin ve geçmiş atalarınızın, taptığı şeyleri,
gördünüz mü?”