Page 710 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!
P. 710

710                       113 / 9 / TEVBE SURESİ

           bildirmedikçe;  Allah,  bir  toplumu  saptıracak  değildir.  Şüphesiz  Allah,
           her şeyi, hakkıyla bilendir.
       116.  Şüphesiz  göklerin  ve  yerin  kontrolü,  yalnız  Allah’ındır.  O,  diriltir  ve
           öldürür. Sizin için, Allah’tan başka ne bir dost, ne de bir yardımcı vardır.
       117.  Yemin  olsun  Allah;  Peygamber’i  ve  sıkıntılı  bir  zamanda  ona  uyan
           Mekkeli  müslümanları  ve  Medineli  müslümanları,  affetti.  O  zaman,
           içlerinden  bir  kısmının,  (seferde  çekilen  sıkıntılardan  dolayı)  kalpleri
           kaymağa  yüz  tutmuş  iken;  yine  de  onların  tövbesini,  kabul  buyurdu.
           Şüphesiz O (yani Allah), onlara karşı çok şefkatli, çok merhametlidir.
       118.  (Allah;) Savaştan geri kalan(4), (itiraf edip mazeret bildirmeyen) o üç
              15
           kişinin   de,  (4)tövbelerini  kabul  etti.  Yeryüzü,  bütün  genişliğine
           rağmen, onlara  dar  gelmiş;  vicdanları  da, kendilerini,  sıktıkça  sıkmış;
           böylece  Allah’(ın  azabın)dan,  yine  O’na  sığınmaktan  başka,  çare
           olmadığını  anlamışlardı.  Sonra  Allah,  (önceki  iyi  hallerine)  dönsünler
           diye, onların tövbelerini de kabul etti. Şüphesiz Allah, tövbeyi çok kabul
           eden ve çok merhamet edendir.
       119.  Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakının ve doğrularla beraber
           olun.
       120.  Medine  halkına  ve  onların  çevresinde  bulunan  göçebe  araplara
           (bedevilere),  Allah’ın  Resulünden  geri  kalmak;  kendi  canlarını  onun
           canından  üstün  tutmak,  yakışmaz.  Çünkü  onların,  Allah  yolunda
           çektikleri susuzluk, yorgunluk, açlık, inkar edenleri öfkelendirmek üzere
           bir yere adım atmaları ve düşmana karşı herhangi bir başarı

       15 .    Hz.  Muhammed(sas),  Tebük’ten  dönünce;  sefere  gitmeyenler,  tek  tek  gelip,  peygamberden  özür
          dilemişti. Ayette sözü edilen üç kişi, Medineli müslümanlardan, Ka’b bin Malik, Hilal bin Ümeyye ve
          Murara bin Rabi’dir. Tebük seferine katılmayan, bu üç kişi, özür dileyip mazeretlerinin olmadığını
          söyleyince;  Hz.  Muhammed(sas),  bu  üç  kişi  ile  konuşmamış,  ashap  da  onlardan  yüz  çevirmişti.
          Bunların tövbelerinin kabul edildiği hükmü, bu olaydan elli gün sonra gerçekleşti.
   705   706   707   708   709   710   711   712   713   714   715