Page 299 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!
P. 299

59 / 39 / ZÜMER SURESİ                  299

       46.  Şunu söyle: “Ey göklerin ve yerin, yaratıcısı olan; görünmeyen şeyleri de,
           görünen alemi de, bilen Allah’ım! Ayrılığa düştükleri şeyler konusunda,
           kulların arasında, sen hükmedersin.”
       47.  Eğer yeryüzünde bulunan her şey, tümüyle; ve onlarla beraber, bir o
           kadarı  da,  zulmedenlerin  olsaydı;  kıyamet  günü,  kötü  azaptan
           kurtulmak için, elbette onları verirlerdi. Çünkü, hiç hesap etmedikleri
           şeyler, Allah tarafından, karşılarına çıkarılmıştır.
       48.  (Dünyada)  Kazandıkları  kötülükler,  (o  gün)  açığa  çıkacak  ve    alaya
           aldıkları (azap), onları kuşatacaktır.
       49.  İnsana bir zarar dokunduğunda, bize yalvarır. Sonra ona, tarafımızdan
           bir nimet verdiğimizde, “Bu bana, ancak, bilgim sayesinde verilmiştir”
           der. Hayır, o bir sınavdır. Fakat, onların çoğu, bilmezler.
       50.  Bunu, kendilerinden öncekiler de, söylemişti; ama kazandıkları şeyler,
           onlara, hiçbir yarar sağlamamıştı.
       51.  İşledikleri  kötülükler,  kendilerine,  ceza  olarak  döndü.  Bunlardan,
           haksızlığa  sapanlar  da,  yaptıkları kötülüklerin cezasını  çekeceklerdir.
           Onlar, Allah’ı, aciz bırakacak değillerdir.
       52.  Bilmediler mi ki; Allah, rızkı, dilediğine bol verir ve (dilediğine) kısar.
           Şüphesiz bunda, inanan bir toplum için; alınacak dersler vardır.
       53.  Şunu  söyle:  “Ey  kendilerinin  aleyhine,  (günahda)  haddi  aşanlar!
           Allah’ın  rahmetinden,  ümidinizi  kesmeyin.  Şüphesiz  Allah,  bütün
           günahları affeder. Çünkü O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.”
       54.  “Azap size gelmeden önce, Rabbinize dönün ve O’na teslim olun. Sonra
           size, yardım edilmez.”
       55,  56.  “Siz  farkında  değilken,  ansızın  azap,  size  gelmeden  önce;
           Rabbinizden, size indirilenin en güzeline, (Kur’an’a) uyun. Sonra hiç
           kimse, “Allah’a karşı, aşırı gitmemden dolayı, vay halime! Gerçekten ben,
           alay edenlerden idim” demesin.
   294   295   296   297   298   299   300   301   302   303   304