Page 298 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!

298 59 / 39 / ZÜMER SURESİ

38. Yemin olsun, eğer onlara, “Gökleri ve yeri kim yarattı?” diye sorsan;
elbette, “Allah”, derler. Şunu söyle: “Peki söyleyin bakalım? Eğer Allah,
bana, herhangi bir zarar dokundurmak isterse; Allah’ı bırakıp da,
ibadet ettikleriniz var ya; (işte) onlar, Allah’ın dokundurduğu zararı,
kaldırabilirler mi? Yahut Allah, bana bir rahmet dilese; onlar, O’nun
rahmetini engelleyebilirler mi?” Şunu söyle: “Allah bana yeter. Tevekkül
edecek olanlar, O’na tevekkül etsinler.”
39, 40. Şunu söyle: “Ey halkım! Elinizden geleni yapın; ben de
yapacağım. Kişiyi rezil edicek azabın*, kime geleceğini ve sürekli azabın*,
kimin başına ineceğini, yakında bileceksiniz!”
41. (Ey Muhammed!) Biz sana Kitab’ı (Kur’an’ı), insanlar için, hak olarak
indirdik. Kim doğru yola girerse, kendisi için girmiş olur. Kim de
saparsa, ancak, kendi aleyhine sapar. Sen onlara, vekil, değilsin.
42. Allah, (ölen) insanların ruhlarını*, öldüklerinde; ölmeyenlerinkini de,
uykularında* alır. Ölümüne hükmettiklerinin ruhlarını* tutar;
diğerlerini, belli bir süreye (ömürlerinin sonuna) kadar, bırakır.
Şüphesiz bunda, düşünen bir toplum için; elbette, alınacak dersler
vardır.
43. Yoksa Allah’tan başka, şefaatçiler mi (putlar mı) edindiler? Şunu söyle:
“Onlar, hiçbir şeye güçleri yetmeyen ve düşünemeyen (varlıklar) olsalar
da mı?”
44. Şunu söyle: “Şefaat, tümüyle, Allah’a aittir. Göklerin ve yerin hü-
kümranlığı, O’nundur. Sonra yalnız, O’na döndürüleceksiniz.”
45. Allah, birtek (ilah) olarak anıldığında, ahirete inanmayanların kalpleri,
daralır. Allah’tan başkaları anıldığında (yani başka ilahlar anıldığında),
bakarsın sevinirler.

Tevekkül, tüm tedbirleri alıp, gerekenleri yaptıktan sonra, işin sonucunu Allah’a bırakarak, ona
güvenmektir.