Page 252 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!
P. 252

252                      55 / 6 / EN’AM SURESİ
           üzerlerine açtık. Sonra, kendilerine verilenler yüzünden, şımardıkları sırada;
           onları, ansızın yakaladık. Birden bire, bütün umutlarını yitirdiler.
       45.   Böylece, zulmeden o toplumun, kökü kesildi. Övgü, alemlerin Rabbi (olan)
           Allah’a mahsustur.
       46.   Şunu  söyle:  “Ne  dersiniz.  Eğer  Allah,  sizin  kulağınızı  ve  gözlerinizi  alır,
           kalplerinizi  de  mühürlerse;  Allah’tan  başka,  onu,  size  (geri) getirecek  ilah
           kimmiş?” Bak; biz ayetleri, değişik biçimlerde nasıl açıklıyoruz; sonra onlar,
           nasıl yüz çeviriyorlar?
       47.   Şunu  söyle:  “Ne  dersiniz;  Allah’ın  azabı,  size,  beklenmedik  bir  anda  veya
           açıktan  açığa  gelse;  zalimler  toplumundan  başkası  mı,  ızdırap  içinde  yok
           edilecek?”
       48.   Biz peygamberleri, ancak, müjdeleyiciler ve uyarıcılar olarak göndeririz. Kim
           iman  eder  ve  kendini  düzeltirse,  onlara  korku  yoktur.  Onlar,  mahzun  da
           olacak değillerdir.
       49.   Ayetlerimizi  yalanlayanlara  ise,  yoldan  çıkmaları  sebebiyle,  azap
           dokunacaktır.
       50.   Şunu  söyle:  “Ben  size,  ‘Allah’ın  hazineleri  benim  yanımdadır’  demiyorum.
           Ben, görünmeyen şeyleri de bilmem. Size ‘Ben bir meleğim’ de demiyorum.
           Ben  sadece,  bana  gönderilen,  vahye  uyuyorum.”  Şunu  söyle:  “Görmeyenle
           gören, bir olur mu? Siz, hiç, düşünmez misiniz?”
       51.   Rab’lerinin huzurunda toplanmaktan korkanları, onunla (Kur’an ile) uyar.
           Çünkü onlar için, (Allah’tan) başka hiçbir dost ve şefaatçi yoktur. Umulur ki
           onlar, Allah’a karşı gelmekten sakınırlar.
       52.   Rab’lerinin rızasını isteyerek, sabah akşam (yani her vakit) O’na yalvaranları,
           yanından  kovma.  Onların  hesabından  sana  bir  sorumluluk,  senin
           hesabından  da  onlara  bir  sorumluluk,  yoktur  ki;  onları  kovup  da,
                    10
           zalimlerden olasın.
       10 .   Kureyş kabilesinin ileri gelenleri Hz. Muhammed’e, “Fakir müslümanları yanından kovarsan, seninle
         gelir  otururuz”  demişlerdi.  Hz.  Muhammed’de  “Ben  mü’minleri  kovamam”  buyurmuştu.  Onlar,
         “Bari biz, senin yanına geldiğimizde, onlar kalkıp gitsinler; biz çıkınca girsinler. Çünkü biz, bunlarla
         oturmayı,  gururumuza  yediremiyoruz”  demişlerdi.  Resulullah  da,  bu  kişilerin;  müslüman
         olabileceklerini düşünerek, teklifi kabul etmek üzere iken, bu ayet-i kerime inmiştir.
   247   248   249   250   251   252   253   254   255   256   257