Page 252 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!
P. 252
252 55 / 6 / EN’AM SURESİ
üzerlerine açtık. Sonra, kendilerine verilenler yüzünden, şımardıkları sırada;
onları, ansızın yakaladık. Birden bire, bütün umutlarını yitirdiler.
45. Böylece, zulmeden o toplumun, kökü kesildi. Övgü, alemlerin Rabbi (olan)
Allah’a mahsustur.
46. Şunu söyle: “Ne dersiniz. Eğer Allah, sizin kulağınızı ve gözlerinizi alır,
kalplerinizi de mühürlerse; Allah’tan başka, onu, size (geri) getirecek ilah
kimmiş?” Bak; biz ayetleri, değişik biçimlerde nasıl açıklıyoruz; sonra onlar,
nasıl yüz çeviriyorlar?
47. Şunu söyle: “Ne dersiniz; Allah’ın azabı, size, beklenmedik bir anda veya
açıktan açığa gelse; zalimler toplumundan başkası mı, ızdırap içinde yok
edilecek?”
48. Biz peygamberleri, ancak, müjdeleyiciler ve uyarıcılar olarak göndeririz. Kim
iman eder ve kendini düzeltirse, onlara korku yoktur. Onlar, mahzun da
olacak değillerdir.
49. Ayetlerimizi yalanlayanlara ise, yoldan çıkmaları sebebiyle, azap
dokunacaktır.
50. Şunu söyle: “Ben size, ‘Allah’ın hazineleri benim yanımdadır’ demiyorum.
Ben, görünmeyen şeyleri de bilmem. Size ‘Ben bir meleğim’ de demiyorum.
Ben sadece, bana gönderilen, vahye uyuyorum.” Şunu söyle: “Görmeyenle
gören, bir olur mu? Siz, hiç, düşünmez misiniz?”
51. Rab’lerinin huzurunda toplanmaktan korkanları, onunla (Kur’an ile) uyar.
Çünkü onlar için, (Allah’tan) başka hiçbir dost ve şefaatçi yoktur. Umulur ki
onlar, Allah’a karşı gelmekten sakınırlar.
52. Rab’lerinin rızasını isteyerek, sabah akşam (yani her vakit) O’na yalvaranları,
yanından kovma. Onların hesabından sana bir sorumluluk, senin
hesabından da onlara bir sorumluluk, yoktur ki; onları kovup da,
10
zalimlerden olasın.
10 . Kureyş kabilesinin ileri gelenleri Hz. Muhammed’e, “Fakir müslümanları yanından kovarsan, seninle
gelir otururuz” demişlerdi. Hz. Muhammed’de “Ben mü’minleri kovamam” buyurmuştu. Onlar,
“Bari biz, senin yanına geldiğimizde, onlar kalkıp gitsinler; biz çıkınca girsinler. Çünkü biz, bunlarla
oturmayı, gururumuza yediremiyoruz” demişlerdi. Resulullah da, bu kişilerin; müslüman
olabileceklerini düşünerek, teklifi kabul etmek üzere iken, bu ayet-i kerime inmiştir.