Page 102 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!

102 41 / 36 / YASİN SURESİ
12. Şüphesiz biz, ölüleri, mutlaka diriltiriz. Onların yaptıklarını ve
bıraktıkları eserlerini, yazarız. Biz her şeyi, apaçık bir kitapta, (Levh-i
Mahfuz’da) bir bir kaydetmişizdir.
13. (Ey Muhammed!) Onlara, o şehir halkını, örnek ver. Hani oraya,
görevliler gelmişti.
14. Hani biz onlara, iki görevli göndermiştik de, onları yalancı saymışlardı.
Biz de onlara, üçüncü bir görevli ile, destek vermiştik. Onlar, “Şüphesiz
biz, size gönderilmiş görevlileriz” dediler.
15. Onlar şöyle dediler: “Siz de ancak, bizim gibi insansınız. Çok merhamet
eden (Allah), hiçbir şey indirmemiştir. Siz sadece, yalan söylüyorsunuz.”
16. (Görevliler ise) Şöyle dediler: “Bizim gerçekten, size gönderilmiş görevliler
olduğumuzu, Rabbimiz biliyor.”
17. “Bize düşen ancak, açıkca ilan etmektir.”
18. Dediler ki: “Şüphesiz biz, sizin yüzünüzden, uğursuzluğa uğradık. Eğer
vazgeçmezseniz, sizi mutlaka taşlarız ve bizim tarafımızdan, size, üzüntü
dolu bir azap dokunur.”
19. Görevliler de, “Uğursuzluğunuz, kendinizdendir. Size, öğüt verildiği için
mi (uğursuzluğa uğruyorsunuz)? Hayır, siz, aşırı giden bir halksınız”
dediler.
20. Şehrin öbür ucundan, bir adam (Habib-i Neccar) koşarak geldi ve şöyle
dedi: “Ey halkım! Bu görevlilere uyun.”
21. “Sizden, hiçbir ücret istemeyen kimselere uyun; onlar, doğru yola
erdirilmiş kimselerdir.”
22. “Hem ben, ne diye, beni yaratana kulluk etmeyeyim. Oysa siz de, yalnızca,
O’na döndürüleceksiniz.”
23. “O’nu bırakıp da, başka ilahlar mı edineyim? Eğer çok merhamet eden
(Allah), bana bir zarar vermek istese; onların (o ilahların) şefaati, bana
hiçbir fayda sağlamaz ve beni, kurtaramazlar.”