Page 627 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!

100 / 76 / İNSAN SURESİ 627

76
İNSAN SURESİ

Medine döneminde inmiştir. 31 ayettir. Sure adını, birinci ayetteki “insan” (yabani olmayan) kelimesinden
almıştır. Aynı ayette geçen “ed-Dehr” kelimesinden dolayı, Dehr suresi diye de, anılır. Dehr, zaman
demektir. Surede başlıca, ahiret hayatıyla ilgili meseleler ve özellikle, takva sahiplerinin (yasaklardan uzak
duranların,) cennette kavuşacakları çeşitli nimetler, konu edilmektedir.

AKTARAN: CEBRAİL(A.S)
Rahman ve Rahim olan, Allah´ın adı ile
1. İnsan (henüz), anılır bir şey değilken (yaratılmamışken); üzerinden,
1
uzunca bir zaman geçti.
2. Şüphesiz, biz insanı, karışım halindeki az bir sudan, (meniden) yarattık
ve onu, sınav edeceğiz. Bu sebeple onu, işitir ve görür kıldık.
3. Şüphesiz biz, onu, (ömür boyu yürüyeceği) yola koyduk. O, bu yolu; ya
şükrederek, ya da nankörlük ederek, kat eder.
4. Şüphesiz biz, inkar edenler için; zincirler, demir halkalar ve alevli bir
ateş, hazırladık.
5. İyiler ise; katkısı kafur (ağacından) olan, bir içecekle dolu, kadehten
içerler.
6. (O kafur, öyle) Bir pınar ki; Allah’ın kulları, ondan içer; onu, (istedikleri
şekilde) fışkırtıp, akıtırlar.
7. O kullar, adaklarını, yerine getirirler. Kötülüğü, her yeri kaplayan bir
günden, korkarlar.

1 . İnsan cinsi, evrenin yaratılışından çok sonra, ortaya çıkmıştır. Evrenin yaratılışından, insanın var
edilişine kadar, uzun bir süre geçmiştir. Bu zaman diliminde, insan cinsi, henüz yoktur; adı, sanı,
geçmemekte ve anılmamaktadır. Ayet-i kerimede, kuvvetle muhtemel ki, bu gerçeğe, işaret
edilmektedir.