Page 56 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!
P. 56

56                            35 / 90 / BELED SURESİ

                         90
                    BELED SURESİ

       Mekke döneminde inmiştir. 20 ayettir. Sure adını, ilk ayetteki “el-Beled” kelimesinden almıştır. Beled; şehir,
       belde demektir.

           AKTARAN: CEBRAİL(A.S)
           Rahman ve Rahim olan, Allah´ın adı ile
       1,  2,  3,  4.  Şu  beldeye,  seninde  içinde  oturmakta  olduğun,  o  beldeye
                                      1
           (Mekke’ye), yemin ederim! (Anaya,) Babaya ve çocuğa,  yemin ederim!
           Biz insanı, zorluklarla mücadele edecek, güçte yarattık.
       5.   İnsanoğlu kendisine, kimsenin, güç yetiremeyeceğini mi sanıyor?
       6.   “Yığınla, mal harcadım” diyor.
       7.   Kendisini, kimsenin, görmediğini mi sanıyor?
       8, 9, 10. Biz ona, iki göz, bir dil, iki dudak vermedik mi; iki apaçık yolu,
           (iyilik* ve kötülük yollarını) göstermedik mi?
       11.  Fakat o, sarp yokuşa atılmadı.
       12.  Sarp yokuşun ne olduğunu, sen, ne bileceksin?
       13.  O, tutsak bir boynu çözmek (bir köleyi azat etmek)tir.
       14, 15, 16. Veya şiddetli bir açlık gününde, kendisiyle yakınlığı olan bir
           yetimi; yahut, yerde sürünen (aç, açık) bir yoksulu, doyurmaktır.










       1.   Burada  sözü  edilen  “(ana,)  baba  ve  çocuklar”  genel  bir  ifadedir.  Tüm  aileleri  ifade  ettiği
         söylenebileceği gibi, ikinci görüş olarak; çocuk sahibi olamazken, sonradan çocuk sahibi olan, Hz.
          İbrahim  ile  oğullarını  ifade  ettiği  de  söylenmiştir.  Ağırlıklı  görüşün  ise,  ilk  görüş  olduğu
         belirtilmiştir.
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61