Page 56 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!
P. 56
56 35 / 90 / BELED SURESİ
90
BELED SURESİ
Mekke döneminde inmiştir. 20 ayettir. Sure adını, ilk ayetteki “el-Beled” kelimesinden almıştır. Beled; şehir,
belde demektir.
AKTARAN: CEBRAİL(A.S)
Rahman ve Rahim olan, Allah´ın adı ile
1, 2, 3, 4. Şu beldeye, seninde içinde oturmakta olduğun, o beldeye
1
(Mekke’ye), yemin ederim! (Anaya,) Babaya ve çocuğa, yemin ederim!
Biz insanı, zorluklarla mücadele edecek, güçte yarattık.
5. İnsanoğlu kendisine, kimsenin, güç yetiremeyeceğini mi sanıyor?
6. “Yığınla, mal harcadım” diyor.
7. Kendisini, kimsenin, görmediğini mi sanıyor?
8, 9, 10. Biz ona, iki göz, bir dil, iki dudak vermedik mi; iki apaçık yolu,
(iyilik* ve kötülük yollarını) göstermedik mi?
11. Fakat o, sarp yokuşa atılmadı.
12. Sarp yokuşun ne olduğunu, sen, ne bileceksin?
13. O, tutsak bir boynu çözmek (bir köleyi azat etmek)tir.
14, 15, 16. Veya şiddetli bir açlık gününde, kendisiyle yakınlığı olan bir
yetimi; yahut, yerde sürünen (aç, açık) bir yoksulu, doyurmaktır.
1. Burada sözü edilen “(ana,) baba ve çocuklar” genel bir ifadedir. Tüm aileleri ifade ettiği
söylenebileceği gibi, ikinci görüş olarak; çocuk sahibi olamazken, sonradan çocuk sahibi olan, Hz.
İbrahim ile oğullarını ifade ettiği de söylenmiştir. Ağırlıklı görüşün ise, ilk görüş olduğu
belirtilmiştir.