Page 555 - DERLEME KURAN-I KERİM MEALİ - ONLİNE OKU İNDİR!

92 / 24 / NUR SURESİ 555
başka, şahitleri olmayanlara gelince: Onların her birinin şahitliği,
‘kendisinin doğru söyleyenlerden olduğuna dair, Allah adına dört kez
yemin ederek, şahitlik etmesi; beşinci kezde de, eğer yalancılardan ise,
Allah’ın lanetinin, kendi üzerine olmasını ifade etmesiyle’, yerine gelir.
8, 9. Kocasının yalancılardan olduğuna dair, ‘Allah’ı dört kez şahit getirmesi
(Allah adına yemin etmesi); beşinci kezde de, eğer kocası doğru
söyleyenlerden ise, Allah’ın gazabının kendi üzerine olmasını dilemesi’,
kadından cezayı kaldırır.
10. Allah’ın size yönelik lütfu ve rahmeti olmasaydı; bir de Allah, tövbeleri
çok kabul eden, bir bilgelik sahibi olmasaydı; haliniz ne olurdu?
1
11. O ağır iftirayı, uyduranlar; sizin içinizden, bir gruptur. Bu iftirayı,
kendiniz için, kötü bir şey sanmayın. Aksine o, sizin için iyidir.
Onlardan her biri için, işledikleri günahın cezası vardır. İçlerinden
(elebaşılık ederek), o günahın büyüğünü üstlenen (Abdullah bin Übey)
için ise; ağır bir azap vardır.
12. Bu iftirayı işittiğiniz zaman, iman eden erkek ve kadınlar, kendi (din
kardeş)leri hakkında; iyi düşünce besleyip de, “Bu, apaçık bir iftiradır”
deselerdi ya!
13. Onlar (yani iftiracılar), bu iddialarına dair, dört şahit getirselerdi ya!
Mademki şahit getirmediler; işte onlar, Allah yanında, yalancıların ta
kendileridir.

1 . Bu ayet ile, sonraki dokuz ayette, İslam tarihinde “ifk (iftira) olayı” olarak bilinen, konu
anlatılmaktadır. Hz. Muhammed(sas), Beni Mustalik Gazvesi’nden dönerken, beraberinde bulunan
Hz. Aişe, tuvalet ihtiyacını gidermek için, uzaklaşmıştı. Bu arada, düşürdüğü gerdanlığını ararken,
birlik bulunduğu yerden ayrılmış, kendisi geride kalmıştı. Birliğin artçılarından Safvan bin es-
Sülemi, Hz. Aişe’yi kendi devesine bindirip, Medine’ye getirdi. Aralarında iki yüzlülerin reisi,
Abdullah bin Übey ile, bazı mü’minlerin de bulunduğu bir grup, bu olaya dayanarak; Hz. Aişe ile
Safvan arasında, ilişki bulunduğu iftirasını, ortaya attılar. Bunun üzerine, Hz. Aişe’nin, masum
olduğunu açıklayan, bu ayetler indi.